അധരത്തില് വിടരുമ്പോഴും,
ഒരു വേനലെന് മുന്പില്
എരിഞ്ഞു തീരുമ്പോഴും..
ഓര്ക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ
നിന്നെ ഞാന്, തപ്തമാം
രാവിന്റെ വ്യക്തമാം മൂകതയില്..
ഒരു നറു നിലവയെന്നില്
പെയ്തിറങ്ങി നനുത്ത
സ്വപ്നത്തിന് മന്ജ്ജലിലെന്നെയെട്ടി
പൊന് പുലരിയായെന്നെ
ഉണര്ത്തിയ സൌഹൃദമേ ..
നിനക്കെന്തു നേരെണ്ടൂ ഞാന്...
No comments:
Post a Comment